Sierpem #30 – wyborni szachiści, Machida vs Mousasi

Nastawienia (atak/kontra)

Nastawienie to czynnik w dużej mierze decydujący o tym, jak bardzo nieprzewidywalny jest dany fighter. Jeśli skupia się tylko na kontrach albo jest jeźdźcem bez głowy stawiającym wszystko na atak, staje się przewidywalny. Jeśli natomiast jest w stanie sam inicjować skuteczne ataki oraz odgryzać się przeciwnikowi w kontrach, staje się znacznie trudniejszy do rozczytania. Oczywiście, trzeba sobie jasno powiedzieć, że maestria w jednym spekcie może okazać się znacznie korzystniejsza niż solidność w obu (Pająk za najlepszych lat fantastycznie walczył z kontry i pomimo tego, że inicjowanie ataków nigdy nie należało do jego preferencji, to umiejętności kontry wystarczały mu do pełnej dominacji z ogromną nawiązką). Ogólnie rzecz ujmując, zdolność do przeplatania ataków z kontrami to wysoce pożądana cecha. Jak pod tym względem przedstawiają się obaj zawodnicy?

Lyoto Machida to obecnie najlepiej walczący na świecie zawodnik z kontry, który wysunął się na tą zaszczytną pozycję po dramatach, jakie niegdysiejszemu królowi Andersonowi Silvie zafundował Chris Weidman. Dzięki świetnej pracy nóg objawiającej się w doskonałym kontrolowaniu dystansu Lyoto Machida posyłał na deski zastępy swoich przeciwników. Warto jednak odnotować, że przed starciami z Shogunem Machida znacznie chętniej korzystał z kontrataków, nie był tak ostrożny w ich wyprowadzaniu. Po nokaucie z rąk krajana wszystko jednak się zmieniło i ostro szarżującego w kontrze Smoka widujemy już znacznie rzadziej. Obecnie Brazylijczyk dużo uważniej wybiera moment do ataku, co z jednej strony zapewnia mu jeszcze większe bezpieczeństwo, natomiast z drugiej – nie daje mu uznania w oczach sędziów nieprzywykłych do faworyzowania wycofujących się permanentnie zawodników.

Warto jednak przypomnieć sobie ostatni pojedynek Machidy, w którym zmiażdżył Marka Munoza. Otóż, Brazylijczyk był w tej batalii agresorem! Od samego początku wywierał presję na swoim byłym trenerze zapasów, kończąc go ostatecznie pięknym kopnięciem na głowę. Czy to jednorazowy wybryk Smoka wynikły ze stylu przeciwnika, z którym się mierzył, czy też zapowiedź modyfikacji taktyki Brazylijczyka, czas pokaże. Nie ulega jednak wątpliwości, że jeśli do swojej kontrującej gry Machida zaprzęgnie też częstsze ataki przezeń inicjowane, stanie się jeszcze bardziej nieprzewidywalny dla swoich przeciwników.

GIF 32, GIF 33, GIF 34

Brazylijczyk zdecydowanie częściej kontruje, niż sam inicjuje ataki. Takich akcji, jak na GIFie 32 nie uświadczymy w jego wykonaniu zbyt wielu. Ustawiony klasyczie Smok rusza z prawym prostym, ale potem zmuszony jest zatrzymać się, gdy Rua odpala swoje potężne kopnięcia. Bardzo podobną akcję widzimy na GIFie 33 z walki z Danem Hendersonem – po raz kolejny klasycznie ustawiony Machida rusza z prawym prostym, kontynuując natarcie kolejnym ciosami i – oczywiście – mając ręce opuszczone nisko, o czym pisałem w poprzednim punkcie. Milimetry dzielą go od przyjęcie potężnego prawego Amerykanina. Na ostatnim przykładzie widzimy Lyoto, którego wszyscy znamy – czeka na atak Hendersona, a gdy ten następuje, błyskawicznie odrobinę skraca dystans, podnosi wysoko lewą rękę, by ustrzec się H-bomby, i trafia krótkim prawym prostym. Godna podziwu kontra!

Gegard Mousasi to zawodnik walczący zdecydowanie odmiennie niż Machida. Ormianin znajduje się w ciągłym ataku, nieustannie spychając do defensywy swoich rywali. Paradoksalnie jednak odrobinę przypomina Brazylijczyka. Otóż, jak wiemy, Lyoto wycofuje się, wycofuje, czekając na atak swojego rywala, by nagle skrócić błyskawicznie dystans i zaatakować. Mousasi również nie ma nic przeciwko temu, by to rywal zaatakował go pierwszy, ale do sprowokowania go do ofensywy wykorzystuje zupełnie inne narzędzia – wywiera ciągłą presję i właśnie naciskając rywali, prowokuje ich do wystrzelenia z szarżą, a gdy ta następuje, Ormianin nie wycofuje się, ale idzie na konfrontację, blokując/parując/unikając nadchodzących ciosów i kontrując własnymi!

Rozumiecie? Machida wycofując się, czeka na atak rywala, by odpowiedzieć w kontrze, a Mousasi naciskając, czeka na dokładnie to samo! To są właśnie te arcyciekawe szachy, które czekają nas na UFC Fight Nigt 36! Ale spokojnie, nie skończy się tak, że żaden nie zaatakuje, bo Ormianin – w przeciwieństwie do Brazylijczyka – sam bardzo ochoczo inicjuje akcje, przede wszystkim szybkim jak błyskawica lewym prostym. Pomimo tego, że – jak już wspominałem wcześniej – Brazylijczyk odwołuje się czasem do inicjujących akcje kopnięć, to jednak szkody, które nimi wyrządza oraz częstotliwość są nieporównywalne z prostymi Mousasiego.

GIF 35, GIF 36, GIF 37

Gegard Mousasi na ogół jest agresorem, ale równie ochoczo kontruje. Na GIFie 35 rewelacyjnym ruchem głowy unika ciosu Keitha Jardine’a, by błyskawicznie odpowiedzieć wąskim prawym sierpowym lądującym na szczęce Amerykanina. Na kolejnym przykładzie możemy podziwiać kapitalną pracę lewym prostym w wykonaniu Dreamcatchera z tego samego pojedynku. Na ostatniej akcji Mousasi prawym kopnięciem na głowę zamyka drogę ucieczki spod siatki Ovince’owi St. Preux, by potem odchodzącego jednak w tym kierunku rywala pokarać kombinację lewego i prawego prostych, z których ten ostatni dochodzi celu. Myślę, że w starciu z odwrotnie ustawionym Machidą (jak St. Preux) podobnych akcji możemy spodziewać się więcej.

Werdykt

Nie będę ukrywał, że ocena tej płaszczyzny nastręcza masę problemów, bo z jednej strony Machida jest prawdziwym arcymistrzem kontry, który w ostatniej walce zademonstrował dużo ofensywy, natomiast Mousasi jest agresywnie walczącym zawodnikiem, których także szuka kontr – a jednocześnie wielokrotnie udowodnił, jak doskonale czuje się, samemu inicjując wymiany. Nie spodziewam się jednak, by Machida w rolę agresora wcielił się również w starciu z Mousasim, bo to oznaczałoby, że ten ostatni musiałby walczyć na wstecznym – a tego raczej robił nie będzie. Pół punktu wędruje do Ormianina.

Aktualny wynik

Machida – 2
Mousasi – 2,5

Jak obaj prezentują się od strony szybkościowej?