Sierpem #3 – Nate Diaz: przegląd arsenału

Bracia Nick i Nate Diaz to charakterystyczne postacie MMA, które wzbudzają skrajne emocje wśród fanów – od uwielbienia po nienawiść. W trzeciej odsłonie cyklu Sierpem przyjrzymy się młodszemu z nich, który 8 grudnia stoczy walkę o pas kategorii lekkiej przeciwko Bensonowi Hendersonowi na UFC on Fox 5.

W pierwszych dwóch odcinkach analizowaliśmy, co na GSP miał Carlos Condit oraz jak boksuje James Te Huna.

Walka Bensona Hendersona z Natem Diazem zapowiada się szalenie interesująco i pomimo tego, że bukmacherzy zdają się dośc mocno faworyzować aktualnego mistrza, to wynik pozostaje sprawą jak najbardziej otwartą. Przeanalizujmy, jakim arsenałem dysponuje młodszy z braci Diazów – porównania do Nicka będą nieuniknione, bowiem obaj prezentują podobny styl.

Postawa

Zarówno Nick, jak i Nate walczą z pozycji odwrotnej, tylko od czasu do czasu na krótko zmieniając ją na klasyczną. Nate stoi szeroko na nogach, ustawiając się w pozycji niemalże bocznej do swojego oponenta. Przeważnie przednia stopa skierowana jest do środka, co pozwala Diazom ustawić ramiona i biodra bokiem do przeciwnika, dzięki czemu ich i tak bardzo duży zasięg jeszcze bardziej wzrasta. Taka postawa ma kilku plusów – abstrahując od tego, że jeszcze bardziej zwiększa wspomniany zasięg, to dodatkowo takie ustawienie powoduje, że obszar ciała wystawiony na ostrzał przeciwnika jest znacznie mniejszy niż w pozycji frontalnej. Postawa Diazów ma też pewne wady – przede wszystkim nie jest z niej dobrze uderzać sierpami, to postawa wybitnie nastawiona na ciosy proste – z reguły znacznie słabsze niż bite z mocnym skrętem sierpy. Ponadto bracia Diaz są mocno narażeni na niskie kopnięcia z powodu stopy zwróconej do środka. Ostatnim czynnikiem jest konieczność zamykania swoim rywalom możliwości schodzenia z ciosu w prawą stronę Diazów – jeśli to robią, jak na przykład Carlos Condit w walce z Nickiem, bracia się gubią – co spowodowane jest niemożnością szybkiego zwrócenia się w kierunku rywala.

Prawy, prawy-lewy i wariacje

Nate Diaz nie tylko dysponuje świetną kondycją oraz twardą szczęką, ale także opracowaną do perfekcji kombinacją krótki prawy prosty – długi lewy prosty a także jej wariacjami. Kładł za jej pomocą na deski między innymi Takanori Gomiego (GIF 1) oraz Jima Millera (GIF 2).

GIF 1 i GIF 2

Warto zwrócić uwagę na dwie istotne różnice między powyższymi animacjami, które pokazują, że Nate nieźle taktycznie rozwiązuje pojedynki – w walce z Gomim (GIF 1) Diaz, będąc w pełni świadomym nokautującej siły ciosu Japończyka, po prawym-lewym wycofuje się. To nie przypadek – przez całą walkę Diaz starał się trzymać dystans i nie wpadać z ciosami do półdystansu, w którym mógłby nadziać się na potężnego sierpa. W pojedynku z Millerem nie musiał się o to martwić (GIF 2).

GIF 3 i GIF 4

Akcje powyżej z pojedynku z Gomim wyraźnie pokazują, że Diaz nie podążał za atakiem, cały czas utrzymując dystans. Wyrzucając drugi cios (długi lewy prosty), tylko unosił tylną nogę, żeby zwiększyć zasięg, a następnie stawiał ją z powrotem w niemalże tym samym miejscu, nie przesuwając się w ogóle do przodu i tym samym nie narażając się na kontrujący sierp.

Co innego w starciu z Jimem Millerem – tutaj Diaz śmiało wchodził z ciosami do półdystansu, nie obawiając się żadnej mocnej kontry. Oczywiście, jego styl polega na walce z dystansu, ale jeśli wchodziła kombinacja dwóch ciosów, Diaz dalej napierał na Millera. Poniżej (GIF 5) przykład tego, że Diaz w swoim ostatnim starciu nie utrzymywał dystansu za wszelką cenę.

GIF 5

W pojedynku z Donaldem Cerrone z kolei Nate Diaz regularnie trafiał kombinacją prawy-lewy niemal w każdym momencie, w którym zechciał. Cerrone ma jednak znacznie twardszą szczękę niż Miller oraz Gomi, stąd położenie go, nawet mocno zmęczonego i praktycznie nie balansującego tułowiem, było znacznie trudniejszym zadaniem.

GIF 6 i GIF 7

Na powyższych dwóch animacjach Diaz bez problemu trafia Donalda – jest to tym łatwiejsze, że Cerrone schodzi w swoją prawą stronę, nadziewając się na długi prosty Nate’a. To ogromny błąd w starciach z braćmi Diaz. Może się wydawać, że recepta jest prosta – wystarczy w momencie gdy Diaz wypuszcza swoją kombinację, schodzić do swojej lewej strony i sprawa powinna być załatwione. To tylko teoria jednak, bowiem obaj bracia doskonale opracowali zamykanie lewej strony swoim rywalom, by jedyną opcją była dla nich ucieczka w ichniejsze prawo – prosto na długi prosty cios Diaza. Ba, z uwagi na duży zasięg Nate’a, nawet jeśli jego rywal cofa się w linii prostej, inkasuje cios. Schodzenie w swoją lewą stronę, które udawało się tak dobrze Conditowi w walce z Nickiem, czasami powtarzali też ostatni rywale Nate’a.

GIF 8 i GIF 9

W powyższych przykładach widać, jak bardzo kłopotliwa dla Nate’a jest sytuacja, gdy jego rywal schodzi w swoją lewą stronę – skierowana do środka przednia noga Amerykanina i cały układ jego ciała powodują, że nie lada wyzwaniem jest natychmiastowe zwrócenie się w kierunku odchodzącego przeciwnika. Dodatkowo na GIFie 9 dostrzec można, że Diaz został świetnie skontrowany krótkim lewym prostym Cerrone. Zejście przeciwnika w lewo jest momentem, w którym bracia są łatwym celem, choć warto odnotować, że z uwagi na granitowe szczęki prawdopodobnie nie jest to dla nich największy problem.

Diaz nie zawsze, rzecz jasna, rozpoczyna akcję kombinacją – często robi to też pojedynczym jabem.

GIF 10 i GIF 11

Powyżej widać, jak Nate korzysta z „długiej” wersji prawego prostego (GIF 10 i GIF 11), poniżej natomiast (GIF 12) można zaobserwować, jak Amerykanin wykorzystuje „krótki” prosty – nie jest on może szczególni silny, bowiem bity jest w zasadzie z samej ręki (tuż przed uderzeniem jest już ona bliska wyprostowania), ale bardzo skutecznie rozprasza przeciwnika. Pamiętajmy bowiem, że bracia Diaz rzadko kiedy wkładają maksymalną moc w swe uderzenia. Ich taktyka to zasypanie przeciwnika gradem ciosów – to też jest powód, dla którego bracia nie męczą się tak szybko – rzucanie ciosów z 50% siłą nie męczy tak mocno, jak wkładanie w każdy jej maksimum.

GIF 12

Uniki, balans.. sierpy?

Nate Diaz – w przeciwieństwie do swojego brata, który włącza tryb walki dopiero po tym, jak przyjmie odpowiednią porcję ciosów na twarz – nieźle balansuje ciałem i nie stara się za wszelką cenę blokować uderzeń rywala głową.

GIF 13 i GIF 14

Na obrazkach powyżej Diaz umiejętnie balansuje ciałem, unikając ciosów swoich oponentów. Szczególnie widoczne było to w walce z Gomim, którego siły ciosu Nate był w pełni świadom. Młodszy z braci wydaje się być znacznie bardziej elastyczny a jego praca nóg, choć do ideału jej daleko, również wydaje się być lepsza niż starszego brata.

Czy Nate Diaz korzysta w ogóle z sierpów? Rzec ciężko – praktycznie w ogóle nie uświadczymy u niego tradycyjnych sierpów rozumianych jako wyprowadzanie ciosu z pełnym skrętem tułowia. Po pierwsze dlatego, że Nate walczy przede wszystkim w dystansie, a uderzenie sierpem z tej pozycji jest mocno utrudnione. Czy zatem Nate dysponuje tylko prostymi? Nie – ma swoją wariację sierpów, które możemy określić mianem bitchslapów, bo tak też wyglądają. Nie są one bite z pełnym skrętem tułowia i ich siła pochodzi w głównej mierze z samej ręki, która dodatkowo nie jest sztywna jak to bywa w przypadku sierpów. Siła takiego ciosu nie jest jednak tak mała, jak by się mogło wydawać, bowiem długa, luźna kończyna przy odpowiednim zamachu także nabiera mocy po drodze.

GIF 15 i GIF 16

W powyższych animacjach Nate inicjuje akcje bitchslapem – nie niosą one za sobą żadnej poważnej siły, jak to bitchslapy, ale i nie taka jest ich rola – mają one bowiem za zadanie przede wszystkim zróżnicować ataki Amerykanina i trzymać oponenta w niepewności odnośnie tego, skąd nadejdzie kolejny cios.

GIF 17 i GIF 18

Najchętniej jednak Nate rzuca bitchslapem w kombinacji z prawy prostym i lewym prostym – dwa ostatnie ciosy rzucane są najpierw, a potem podąża rzeczony bitchslap (GIF 17 i GIF 18). W ostatnich trzech walkach mocnym sierpem Nate uderzył dosłownie kilka razy. Podobnie ma się rzecz z podbródkowymi – Nate korzysta z nich wyłącznie od święta.

Taktyka, markowanie

O taktyce wspomniane było wcześniej – w walce z Gomim Diaz starał się nie wchodzić do półdystansu, mając na uwadze nokautujący cios Japończyka. Po każdej kombinacji umiejętnie odskakiwał lub odchylał się do tyłu. Warto jednak także zwrócić uwagę, że i w walce z Donaldem Cerrone – po tym jak przyjął kilka niskich kopnięć – zmienił sposób wyprowadzania kombinacji bokserskich.

GIF 19 i GIF 20

W powyższych animacjach warto zwrócić uwagę przede wszystkim na prawą nogę Diaza przed zadaniem ciosu. Nate nie tylko podnosi kolano do góry, żeby ustrzec się ewentualnego niskiego kopnięcia, ale nawet wtedy gdy już stopę opuszcza, to nie stawia jej na macie – błyskawicznie sunie nią do przodu tuż nad podłożem, jednocześnie wyprowadzając cios. Utrzymywanie jej w górze do samego końca – zamiast postawienia jej i następnie wyprowadzenia ciosu – znacznie ogranicza ryzyko przyjęcia destrukcyjnego lowkinga. Dodatkowo na GIFie 20 Nate następuje na stopę Cerrone, znacznie ograniczając jego mobilność – podobnie na wyżej przedstawionym GIFie 14.

Nate bardzo dobrze także markuje ciosy oraz nieźle pracuje rękami przed wystrzeleniem z uderzeniami – nie jest w tym tak dobry jak jego brat, ale..

GIF 21 i GIF 22

Na gifach powyżej zaprezentowano kapitalne wykorzystanie zasięgu i korzyści, jakie niesie ze sobą trzymania rąk blisko przeciwnika, niemalże wyprostowanych. Ciosy z tak położonych rąk nie są silne, ale samo trzymanie kończyn górnych blisko twarzy przeciwnika skutecznie ogranicza jego wizję, co przekłada się na efekt zaskoczenia.

GIF 23 i GIF 24

GIF 23 obrazuje kapitalne zamarkowanie prawego prostego tylko po to, by potem faktycznie z niego wystrzelić. Warto dodać, że obaj bracia chętnie uderzają tą samą ręką dwa ciosy z rzędu, co często stanowi zaskoczenie dla przeciwnika spodziewającego się klasycznych kombinacji w postaci ciosów rzucanych naprzemiennie lewą i prawą ręką. GIF 24 z kolei to próbka tego, co demonstruje Nate Diaz, gdy już się rozluźni.

Ciosy na korpus, klincz, kopnięcia

Młodszy Diaz znacznie rzadziej atakuje korpus przeciwnika aniżeli jego brat. Nieczęsto mamy okazję oglądać akcje takie jak poniższa (GIF 25), które są domeną Nicka.

GIF 25

Nate znacznie rzadziej zagania swoich rywali pod siatkę, preferuje walkę w dystansie. Nie ma się jednak czemu dziwić – to, że jego klincz nie jest najwyższych lotów, udowodniła pierwsza runda walki z Jimem Millerem, gdy ten ostatni, mając jeszcze siły, dobrze kontrolował tam Diaza, trafiając kolanami i łokciami. Z pewnością Nate nie będzie chciał walczyć pod siatką z Hendersonem.

Sporą wadą pozycji, jaką w walce przyjmuje Diaz, jest wysoka podatność na niskie kopnięcia.

GIF 26 i GIF 27

Powyższe akcji pokazują, co dzieje się, gdy Nate zostaje potraktowany solidnym lowkingim. Z uwagi na skierowaną do środka przednią nogę, nawet lekkie zewnętrzne niskie kopnięcie powoduje, że jego stopa traci kontakt z podłożem, co bardzo ogranicza jego mobilność. Z całą pewnością jest tego świadomy potężnie kopiący Benson Henderson.

Czy Nate podoła

Walka zapowiada się na niezwykle ciekawe widowisko. Nate Diaz będzie starał się walczyć w dystansie, wykorzystując 6-calową przewagę zasięgu oraz unikając klinczu – do walki pod siatką będzie za to pewnie dążył Benson Henderson, ze strony którego możemy spodziewać się masy niskich i wysokich (takimi Cerrone też zaskoczył dwukrotnie Nate’a) kopnięć. Wydaje się, że Henderson będzie uciekał się do swoich zapasów tylko pod koniec rund, by punktować sprowadzeniami u sędziów, choć nie jest wykluczone, że będzie to robił także w środku, uważnie kontrolując z góry Diaza.

O tym, kto okaże się zwycięski, przekonamy się w najbliższą niedzielę wczesnym rankiem.

…………………

Pozostałe części cyklu „Sierpem”:

Czy Daniel Cormier to Fedor 2.0?
Gegard Mousasi – archetyp fightera
Held nie ubił Jansena – analiza
Held vs Jansen – jak w stójce ubić Dave’a cz. II
Held vs Jansen – jak w stójce ubić Dave’a
Machida nieuchwytny dla Hendersona
Aldo vs Edgar – analiza rund mistrzowskich
Aldo vs Edgar – analiza pierwszych 3 rund
Jak Pettis ubił Cerrone
Velasquez vs JDS II – analiza walki
Boks Juniora dos Santosa
Te Huna i jego boks
Co na GSP ma Condit

fot. cagepotato.com