MMA – Polski Ranking P4P

Rankingi sortu wszelakiego rządzą się swoimi prawami, do których podejść co niemiara. Na świecie znajdziemy multum zestawień, porównań, klasyfikacji. W Polsce mamy niemal wszystko z jednym istotnym wyjątkiem – pomimo tego, że w zamierzchłych czasach ktoś gdzieś próbował się tym zająć, to od dawien dawna nie ma na naszym rynku MMA Polskiego Rankingu P4P. Wróć.. Nie było.

Teraz już jest – na Lowking.pl naprawiamy to niedopatrzenie. W rolę majstrów wcielają się Mirek Nóżka oraz moja skromna osoba czyli naiver.

Kilka słów o technikaliach – Polski Ranking MMA P4P będzie aktualizowany każdego pierwszego dnia miesiąca, z wyjątkiem sytuacji, w których w pierwszym tygodniu będzie organizowana jakaś duża gala (prawdopodobnie KSW lub MMAA) – wtedy z aktualizacją rankingu poczekamy do wyników tejże gali. Jeśli w ciągu miesiąca nie będzie żadnych dużych wydarzeń, ergo – nie zajdą żadne zmiany w Rankingu – Czytelnicy zostaną o tym poinformowani.

W Rankingu bierzemy pod uwagę przede wszystkim ostatnie 12 miesięcy, ale także w nieco mniejszym stopniu – całokształt kariery.

Czytelnicy w zestawieniu znajdą komplet informacji na temat zawodników:

– pozycję w Rankingu,
– imię i nazwisko zawodnika wraz z linkiem do jego profilu na Sherdogu,
– wiek zawodnika w nawiasie,
– aktualny rekord, dywizja, klub (wraz z odnośnikiem do strony internetowej/Facebooka)
– pojedynki w ciągu ostatnich 12 miesięcy – rodzaj rozstrzygnięcia (na zielono oznacza zwycięstwo, na czerwono – porażkę), imię i nazwisko rywala wraz z linkiem do jego profilu na Sherdogu, rekord rywala PRZED walką (nie zawsze jest to, oczywiście, aktualny rekord),
– info o następnej walce oraz link do profilu najbliższego przeciwnika na Sherdogu,
– podsumowanie/komentarz.

Mile widziane wszelkie uwagi, sugestie, komentarze odnośnie tego, jak merytorycznie czy graficznie powinien prezentować się ranking, jakie ewentualne inne informacje powinny się w nim znaleźć. Pozostajemy także otwarci na wszelkie merytoryczne argumenty odnośnie kolejności poszczególnych zawodników – najbardziej konstruktywne z nich mogą spowodować zmiany w rankingu.

Po tym przydługawym wstępie przejdźmy do sedna sprawy..

Polski Ranking P4P

…………………………………………………………………………………………………………………………….
1. Mamed Khalidov (32)	Rekord	26-4-2
	Dywizja	Średnia – 84 kg
	Klub	Arrachion Olsztyn
	Ostatnie 12 m-cy	Sub – Kendall Grove (18-10, 1 NC) KO – Rodney Wallace (12-4) Sub – Jesse Taylor (20-7)
	Następna walka	Melvin Manhoef (26-9-1, 1 NC) – KSW (?)
	Komentarz
	W ciągu ostatnich dwunastu miesięcy Mamed Khalidov bez problemów rozprawiał się ze światowymi średniakami – Jesse Taylorem na KSW 17, Rodney’em Wallacem na KSW 19 oraz Kendallem Grove na KSW 21 . Wydaje się, że poza UFC i kończącym swój żywot w styczniu 2013 roku Strikeforce godnych rywali dla czeczeńskiego Polaka można policzyć na palcach jednej ręki – może pod warunkiem, że ze dwa się obetnie. Khalidov w KSW pewnego poziomu po prostu nie przeskoczy. Jego trzy zwycięstwa na przestrzeni ostatniego roku oraz całokształt kariery pozwalają mu jednak dzierżyć pierwsze miejsce w Polskim Rankingu P4P.
…………………………………………………………………………………………………………………………….
2. Jan Błachowicz (29)	Rekord	16-3
	Dywizja	Półciężka – 93 kg
	Klub	Nastula Team
	Ostatnie 12 m-cy	UD – Houston Alexander (13-8) UD – Mario Miranda (13-3) UD – R.T. Sokoudjou (12-9)
	Następna walka	KSW 22
	Komentarz
	Najlepszy polski półciężki wygrał wszystkie trzy pojedynki w ostatnim roku, zostawiając w pokonanym polu Sokoudjou na KSW 17, Mirandę na KSW 18 oraz Alexandra na KSW 20 – każdego poprzez jednogłośną decyzję. Pomimo tego, że żadna z tych walk nie mogła wzbudzić podziwu u obserwatorów, to jednak Błachowicz w żadnym momencie nie był zagrożony. Pokonanie trzech rywali, z Sokoudjou jako najlepszym z całej trójki na czele, daje mu drugie miejsce w Rankingu.
…………………………………………………………………………………………………………………………….
3. Marcin Held (20)	Rekord	15-2
	Dywizja	Lekka – 70 kg
	Klub	Bastion Tychy
	Ostatnie 12 m-cy	Sub – Rich Clementi (45-21-1) UD – Murad Machaev (10-0) Sub – Derrick Kennington (6-2) SD – Philippe Nover (5-3-1)
	Następna walka	Dave Jansen (18-2) – BFC, 14.12.2012
	Komentarz
	Marcin Held to w tym momencie nasz najlepszy towar eksportowy w MMA – w ostatnim roku zanotował cztery zwycięstwa w Bellatorze, odprawiając kolejno: Novera, który stoczył trzy walki w UFC, Kenningtona, niepokonanego Machaeva w ćwierćfinale turnieju wagi lekkiej Bellatora, oraz przede wszystkim w półfinale turnieju – Richa Clementi, prawdziwego weterana MMA (rekord UFC: 5-5) mającego na swoim rozkładzie m.in. Melvina Guillarda, Anthony’ego Johnsona czy Sama Stouta. Teraz Marcina czeka walka w finale turnieju Bellatora z Davem Jansenem – zwycięstwo zagwarantuje utalentowanemu Polakowi prawo walki o pas z Michaelem Chandlerem.
…………………………………………………………………………………………………………………………….
4. Damian Grabowski (32)	Rekord	16-1
	Dywizja	Ciężka – 120 kg
	Klub	Lutadores Opole
	Ostatnie 12 m-cy	UD – Dave Huckaba (17-4) Sub – Eddie Sanchez (13-5) Sub – Joaquim Ferreira (11-6)
	Następna walka	Oli Thompson (9-4) – MMC, 16.12.2012
	Komentarz
	Najlepszy ciężki w Polsce i jeden z najlepszych w Europie zanotował cenne trzy zwycięstwa – na pierwszej gali MMA Attack poddał czarny pas BJJ i jedynego pogromcę Juniora Dos Santosa, Joaquima Ferreirę, następnie na MMAA 2 zdominował i odklepał solidnego Eddiego Sancheza, który wcześniej rozprawił się z Brettem Rogersem, by ledwie tydzień później pokonać na gali Bellatora Dave’a Huckabę. 16 grudnia 2012 zmierzy się z byłym zawodnikiem UFC Olim Thompsonem i każdy inny wynik niż zwycięstwo przed czasem Damiana będzie niespodzianką.
…………………………………………………………………………………………………………………………….
5. Michał Materla (28)	Rekord	18-3
	Dywizja	Średnia – 84 kg
	Klub	Berserkers Team
	Ostatnie 12 m-cy	KO – Rodney Wallace (14-5) MD – Jay Silva (8-5) UD – Matt Horwich (26-19-1)
	Następna walka	n/d
	Komentarz
	Michał Materla na KSW 17 zwyciężył po ciężkiej walce z Horwichem, by następnie wywalczyć pas kategorii średniej KSW na gali oznaczonej numerem 19, pokonując po heroicznym boju – który złotymi zgłoskami zapisze się w annałach polskiego MMA – Jay’a Silvę. Na KSW 21 po raz pierwszy obronił swój pas, rozprawiając się błyskawicznie z Wallacem, który przyjeżdża(ł) na gale KSW prawdopodobnie tylko po wypłatę – no, chyba że to maksimum możliwości tego przereklamowanego zawodnika. Jeszcze jedna, dwie walki i miejmy nadzieję, że dane nam będzie zobaczyć Michała w Stanach.
…………………………………………………………………………………………………………………………….
6. Michał Kita (32)	Rekord	13-6
	Dywizja	Ciężka – 120 kg
	Klub	Wydra Gym Częstochowa
	Ostatnie 12 m-cy	TKO – Damion Martindale (0-0) Sub – Valentijn Overeem (30-26) UD – Ricco Rodriguez (47-12)
	Następna walka	n/d
	Komentarz
	Od listopada 2011 roku Michał zanotował serię trzech zwycięstwa z rzędu, pokonując kolejno, jako pierwszy Polak w historii, byłego mistrza UFC Ricco Rodrigueza przez decyzję po bardzo taktycznie rozegranej walce, weterana europejskiej sceny Valentijna Overeema przez duszenie gilotynowe w pierwszej rundzie w walce wieczoru na gali Oktagon w Mediolanie oraz debiutującego w MMA Damiona Martindale przez TKO na łódzkiej Fighters Arenie w walce wieńczącej galę.
…………………………………………………………………………………………………………………………….
7. Piotr Hallmann (25)	Rekord	11-1
	Dywizja	Lekka – 70 kg
	Klub	Mighty Bulls Gdynia
	Ostatnie 12 m-cy	TKO – Vaso Bakocevic (11-1-1) TKO – Jarkko Latomaki (18-9) Sub – Kevin Donnelly (5-4) Sub – Szymon Walaszek (1-7)
	Następna walka	n/d
	Komentarz
	Piotrek nie zwykł zaniżać swojego poziomu i kroczy od zwycięstwa do zwycięstwa, miażdżąc kolejno swoich przeciwników. Na gali Round 1 w Białogardzie pokonał przez duszenie zza pleców Szymona Walaszka. W ten sam sposób po świetnej walce odprawił w trzeciej rundzie na gali Cage Warriors Fighting Kevina Donnelly’ego. Na gali Botnia Punishment 12 zanotował dziesiąte zwycięstwo, pokonując przez TKO w pierwszej rundzie solidnego Jarkko Latomakiego. Rok zwieńczył natomiast zwycięstwem nad groźnym i nadpobudliwym Macedończykiem Vaso Bakocevicem, zdobywając tym samym pas federacji WFC w wadze lekkiej.
…………………………………………………………………………………………………………………………….
8. Aslambek Saidov (28)	Rekord	13-3
	Dywizja	Półśrednia – 77 kg
	Klub	Arrachion Olsztyn
	Ostatnie 12 m-cy	TKO – Borys Mańkowski (13-4-1) TKO – Morten Djursaa (10-4) Sub – Grigor Aschugbabjan (8-7) MD – Rafał Moks (6-4)
	Następna walka	n/d
	Komentarz
	Aslambek w tym roku był jednym z bardziej zapracowanych zawodników z czołówki. Na gali KSW 17 pokonał decyzją Rafała „Kulturystę” Moksa. Na KSW 19 pod koniec pierwszej rundy poddał kimurą Grigora Aschugbabjana. Wyjazd do Danii okupił przegraną i zburzeniem mozolnie zbudowanej wieżyczki z siedmiu sherdogowych zielonych klocków – Morten Djursaa rozbił zarówno ją, jak i Aslambka w pierwszej rundzie przez TKO. W jubileuszowym, dziesiątym pojedynku na KSW Saidov wygrał pojedynek o pas z Borysem Mańkowskim, który nabawił się w nim kontuzji stopy.
…………………………………………………………………………………………………………………………….
9. Maciej Jewtuszko (31)	Rekord	10-2
	Dywizja	Lekka – 70 kg
	Klub	Berserkers Team
	Ostatnie 12 m-cy	Sub – Artur Sowiński (12-6, 1 NC) TKO – Dean Amasinger (9-5) KO – Artur Sowiński (11-5)
	Następna walka	n/d
	Komentarz
	Świeżo upieczony mistrz KSW w wadze lekkiej. Po zwolnieniu z UFC i angażu w największej polskiej organizacji zaczęła się jego droga po pas. Na KSW 17 przegrał po genialnym, bezpośrednim prawym podbródkowym z Arturem „Kornikiem” Sowińskim w pierwszej rundzie. Na kolejnym KSW zwyciężył z Danem Amasingerem przez TKO w pierwszej rundzie. Natomiast na ostatniej gali KSW 21 wziął udany, srogi rewanż na „Korniku”, wygrywając przez brabo w drugiej rundzie.
…………………………………………………………………………………………………………………………….
10. Krzysztof Jotko (23)	Rekord	12-0
	Dywizja	Średnia – 84 kg
	Klub	Okniński MMA
	Ostatnie 12 m-cy	SD – Martin Zawada (25-11) Sub – Fabian Loewke (2-0) MD – Damir Hadzovic (4-1) Sub – Darius Minkevicius (6-3)
	Następna walka	n/d
	Komentarz
	Posiadacz najdłuższego, aktualnie nieprzerwanego ciągu zwycięstw bez porażki od swojego debiutu w polskim MMA. W 2012 roku Krzysiek zanotował cztery zwycięstwa, pokonując w drugiej rundzie przez poddanie na gali XFS Tomasza Kondraciuka, by następnie zadebiutować w kategorii półśredniej na gali MMA-Attack, gdzie – bazując w dużej mierze na charakterze – pokonał po trzech morderczych rundach Damira Hadzovica. Po powrocie do kategorii średniej zawalczył w czteroosobowym turnieju na gali FNM 5, gdzie w półfinale odklepał Fabiana Loewke duszeniem zza pleców w drugiej rundzie. W finale natomiast podopieczny Mirosława Oknińskiego dopisał najwartościowsze zwycięstwo w swojej karierze, pokonując faworyta miejscowej publiczności, weterana europejskich ringów Martina Zawadę.
…………………………………………………………………………………………………………………………….

————————————–

fot. sherdog.com, gazetacodzienna.pl, mmajunkie.com, bushido.lt, pl.fitmax.pl, sport.fakt.pl, cagewarriors.com, europeanmma.dk